ارائه مدلی برای پیش‌بینی عملکرد پایانه کانتینر در بنادر با رویکرد پویایی سیستم

با توجه به ماهیت علت و معلولی بخش حمل‌ونقل دریایی و تأثیر متقابل متغیرها در این بخش و نیز پیچیدگی‌های حاکم برآن لازم است تا به کمک ابزارهایی، سیاست‌های اتخاذ شده در این بخش مورد آزمون قرارگیرد. دغدغه مورد نظر در این مقاله پیش‌بینی عملکرد ترمینال کانتینری از حیث تعداد کانتینر تخلیه و بارگیری شده، زمان کل حضور کشتی از زمان ورود به لنگرگاه تا خروج از بندر و در صد اشغال اسکله ترمینال کانتینری می‌باشد. در این تحقیق، مدل پویای عملکرد ترمینال کانتینر بنادر، با استفاده ازروش پویای سیستم‌ها ارائه شده است. اعتبار مدل پیشنهادی با استفاده از داده‌های تاریخی 1384 تا 1394 بندر شهید رجایی مورد تأیید قرارگرفته است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که با افزایش 1 دستگاه گنتری کرین تعداد کل کانتینرهای جابه جا شده 5/12% افزایش و متوسط زمان کشتی 30% کاهش می‌یابد. با سرمایه گذاری وساخت یک اسکله تعداد کل تخلیه/ بارگیری 4% افزایش و متوسط زمان کشتی 37% کاهش می‌یابد. در حالی که با ساخت 1 اسکله و همچنین افزایش یک دستگاه گنتری کرین تعداد کل تخلیه/ بارگیری 37% افزایش و زمان کشتی 45% کاهش می‌یابد. مدل پیشنهادی کمک می‌نماید که مدیران، از اثرات تصمیمات و سیاست‌های خود در طراحی و توسعه آینده ترمینال‌های کانتینری و نتایج آنها تصویر روشنی داشته باشند.